Πουθενά, σε κανένα μέρος του κόσμου, πράγματα αντίθετα, όπως το φως κι η σκιά, το άγριο και το ήμερο, τ' αψηλό και το χαμηλό, το μεγάλο και το μικρό, δε συνυπάρχουν τόσο αρμονικά και δε μοιράζονται τόσο ακριβοδίκαια, την παρουσία τους όπως εδώ πέρα, σ' αυτό το κομμάτι γης. Συμπληρώνοντας το ένα τ' άλλο συνθέτουν έναν τόπο με αισθητική μοναδικότητα. Κι ό άνθρωπος πού ρίζωσε σ' αυτά τα χώματα έγινε κι εκείνος δέκτης αισθητικών μηνυμάτων άπ' την υπέροχη αυτή φύση κι έδωσε με απαράμιλλο τρόπο τον καλύτερο εαυτό του, δένοντας τα γεμάτα αίσθαντικότητα έργα του μ' αυτή τη γη. Έτσι η παράδοση συμπλήρωσε τη φύση. Οι Μούσες με τις Νύμφες δεν δυσκολεύτηκαν να βρουν τόπο για κατοικία τους. Δεν είχαν παρά ν' ανηφορίσουν στον Παρνασσό, όπως κι άλλωστε έκαναν το ίδιο κι ο Απόλλωνας.
Μιλάμε για τη Φωκίδα, την καρδιά της Ρούμελης πού στην τραχιά της γη ορθώνονται σωστοί κολοσσοί, ό Παρνασσός, η Γκιώνα και τα Βαρδουσία, αιώνιες ανταρτομάνες πού θρέψανε σκληροτράχηλους καί απροσκύνητους αγωνιστές σε κάθε δύσκολη εποχή της Ρωμιοσύνης. Οι ορεινοί τούτοι όγκοι άλλοτε την αυλακώνουν με τα βαθιά κι ανήλιαγα φαράγγια τους κι άλλοτε πάλι πετάγονται στα ύψη σπαθίζοντας με τις αιχμηρές κι αμάλλιαγες κορφές τους τα σύννεφα. Καί αν δεν περπατήσεις το Γλογγερόρεμα, τη Ρεκά, την κοιλάδα του Μόρνου, ή δεν ξαγναντιάσεις στο Γεροντόβραχο, στη Μπελενά, στον Αγκαθιά, στον Κόρακα καί στη Λιάκουρα, δε θα νιώσεις το μεγαλείο τους. Μπορεί να φαίνεται παράξενο. Αλλά σαν
αφήσεις την Άμφισσα, οδεύοντας κατά το βοριά, είναι σαν να εγκαταλείπεις ολόκληρο το γνωστό κόσμο. Μπαίνεις σε τύπους πού ξαφνικά μοιάζουν ανεξερεύνητοι καί, απροειδοποίητος ταξιδιώτης χαμένος μέσα στη φθινοπωριάτικη αντάρα, πού πότε πηχτή σέρνεται σύριζα στους έλατιάδες καί άλλοτε ανάρια στεφανώνει τίς ράχες, ατενίζεις το χώρο με το ίδιο εκείνο αίσθημα πού θα είχε σε καιρούς αλλοτινούς ένας τυχερός εξερευνητής. "Υστερα άπ' τα βουνά οι ακτές.... Μια νταντελλένια σκληρή στεριά πού αναδύεται στον Κορινθιακό Ολόφρεσκη καί με τίς γυμνές καλλίγραμμες ράχες της αγκαλιάζει με βαθιούς κόλπους τη θάλασσα. Από τον Άι-Μηνά καί την Κίρρα, το αρχαίο Δελφικό επίνειο, κατεβαίνει με ψηλά βουνά απότομα ως το κύμα, μετά απλώνεται για λίγο στη μοντέρνα πολιτειούλα της Ιτιάς, και καμπυλώνεται προς το νεοκλασικό, απέριττο, μακρινό Γαλαξίδι, τη Βίδαβη, την Κίσελη και την Ερατεινή. Περνάει με καταπράσινους λόφους άπ' τη Ντουβιά, τα Χάνια, τη Σεργούλα, το Μαραθιά, το Μοναστηράκι καί χάνεται, αφού αφήσει μερικά πράσινα σημάδια - τα πανέμορφα Τριζόνια - μέσα στη θάλασσα, επίπεδη πλέον, κατά το Αντίρριο.
Ανάμεσα στα βουνά και στις ακτές λιγοστά πεδινά κομμάτια γης. Είναι ή Φωκίδα των χειμάρρων και των ποταμών. Έχει το χαρακτήρα και την ποιότητα των πανώριων βουνών πού αποτελούσε άλλοτε τμήμα τους με περίσσια αρετή τη βελούδινη απαλότητα και τη γαλήνη της ασημοπράσινης ελιάς. Την απαντάς στις εκβολές του Μόρνου, στο Μαραθιά, στην παραλία της Σεργούλας, στην Ερατεινή, στην Κίσελη
και στο λιόκαμπο της Άμφισσας. Αλλά εκεί πού τα δεσμά του χρόνου λύνονται και ή ίδια ή βαρύτητα αυτής της γης αντισταθμίζεται, σαν από ισχυρή ουράνια έλξη, είναι χωρίς αμφιβολία στους Δελφούς. Ένα χώρο θεϊκό πού σμίλεψε ο μυθικός Πλειστός κατηφορίζοντας με την πολύβουη κι Ορμητική κατεβασιά του, αιώνιο τραγούδισμα στην Απολλώνεια αυτή δημιουργία. Στό χώρο τούτο σμίγουν οι απαλές Οριζόντιες της πανάρχαιας λιοθάλασσας της Άμφισσας με τις τραχιές κατακόρυφες των Φαιδριάδων και της Κίρφης. Οι λιτοί χρωματισμοί και οι απλές και σε αρμονική αλληλουχία φόρμες, δίνουν έντονα αφαιρετικά στοιχεία στο τοπίο, τονίζοντας τη δωρικότητα της έξοχης αυτής γης. Κι αν τύχει να βρεθείς ψηλά στ' αγνάντιο, όταν φεύγει ή μέρα, σωπαίνουν οι άνεμοι κι αρχίζει να κατασταλάζει το φως άπ' το ψιλοδουλεμένο ασήμι των ελαιώνων στον καθρέφτη του Κρισ-σαίου όρμου, τότε νιώθεις να χάνεις την αίσθηση πού δίνουν οι υψομετρικές διαφορές, κι έχεις την εντύπωση πώς αν σε φυσήξουν, θα πετάξεις...
Με το βιβλίο τούτο θέλησα να αποτυπώσω τη σημερινή Φωκίδα όπως είναι ακόμα δεμένη με το παρελθόν. Το Οδοιπορικό μου, προσκύνημα μέσα στον ιστορικό της χώρο, στάθηκε αφορμή κάθε βήμα μου να 'ναι και μια αληθινή - βαθιά επικοινωνία με το χθες, με το σήμερα. Την προσωπική έκφραση της ζήτησα να προσφέρω στο βιβλίο μου με την ελπίδα πώς κάτι έχει να πει για ένα αύριο όταν παράδοση και τεχνική εξέλιξη, στην υπηρεσία πάντα του ανθρώπου, με σεβασμό στη φυσική Ομορφιά -την αιώνια αυτή αξία - θα αποτελέσουν τη νέα φυσιογνωμία σ' αυτόν εδώ τον τόπο.
Αν έχεις να πεις κάτι για τα ταξίδια, τι να πρωτοδιατυπώσεις φραστικά. Και μάλιστα σ' ένα
βραχύ σημείωμα, όπως τούτο... Όταν προπαντός υπάρχει η ζωντανή γλώσσα της έκφρασης
- η γλώσσα των χρωμάτων της ίριδας στις ακουαρέλες, το πενάκι της σινικής στα σχέδια,
κάθε μικρού ή μεγάλου ταξιδιού. Γιατί το ταξίδι, με τις συγκινήσεις που χαρίζει, με την
πρόσθετη πείρα που προσφέρει, τη βαθιά ανθρώπινη πείρα, είναι και μια σπουδαία αφορμή
δημιουργίας. Στο στερνό υπόστρωμα πολλών έργων τέχνης δεν υπάρχει παρά ένα ταξίδι, μια
μεταποίηση πραγματοποιημένη "με λογισμό και μ' όνειρο".
Όμως το ταξίδι είναι τέχνη και ζωή μαζί που κάνει ενδιαφέρουσα, γοητευτική, ίσως πιο
δύσκολη κι επικίνδυνη, αλλά σίγουρα πιο μακριά τη ρότα της, μακρύτερο το δρόμο του
γυρισμού.
Έτσι άνοιξα πανιά.
Πότε βουτώντας το πινέλο στην υγρή ατμόσφαιρα του ποταμού Λουάρ ή στην πρωινή πάχνη
του Μπράμπαντ. Πότε μουλιάζοντας το χαρτί της ακουαρέλας στο ατέλειωτο ψιλόβροχο
της Αλσατίας. Πότε ποτίζοντας με νερομπογιά τα μαβιά δειλινά της Καζαμπλάνκα. Κι άλλοτε
πάλι αφήνοντας το ίδιο το υλικό να τονίσει τη σκληρή Καταλάνικη γη ή τις χιονισμένες
πεδιάδες του Βορρά.
Τέλειωσα τη σειρά με τις ακουαρέλες και τα σχέδια που ακολουθεί.
Αλλά το ταξίδι συνεχίζεται...
Είναι σκληρό να ανακαλύπτεις σαν περνάς κοντά σε Σειρήνες πως δεν υπάρχει κανένας που
να σε δέσει στο κατάρτι για να ξεφύγεις από τη γοητεία τους. Άλλοτε πάλι να ζητάς ήσυχο
λιμάνι να ξαποστάσεις και ξαφνικά να σε ζώνουν Λαιστρυγόνες... Ν' αποζητάς μια Ναυσικά
και να πέφτεις σε Κίρκη. Μα σαν απαντήσεις την Καλυψώ, τότε σωπαίνουν οι αγέρηδες και
όλα γαληνεύουν, μέχρι να ξαναβρείς ούριο άνεμο που θα σου φουσκώσει τα πανιά για το
ταξίδι του γυρισμού στην Ιθάκη...
Αυγέρης Κανάτας
|
Ο ζωγραφικός πίνακας "Γνώθι σ' αυτόν", που εστάλη από τον Δήμο Δελφών στον πρόεδρο της "Κομισιόν" Ζακ Σαντέρ και σ' όλα τα μέλη τον Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Αποτελεί ιδέα και έργο, σε ακουαρέλα, του Αυγέρη Κανάτα, παρουσιάζει την Ελλάδα, ομφαλό της υφηλίου, ως "Αστρο της Μακεδονίας", με δεκαέξι ακτίνες, κι' όλες τις αξίες τον πολιτισμού, διανεισμένες από το ελληνικό πνεύμα και την αθάνατη ελληνική γλώσσα. Συγχαρητήρια στον Δήμο Δελφών γι' αυτή την πρωτοβουλία. |
στον πρόεδρο Ζακ Σαντέρ |
"Εθνικός Κύριξ" Παρασκευή 25 Φεβρουαρίου 2000 σελ.5
ΑΠΟ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΛΙΝΤΟΝ ΣΤΗΝ ΠΑΡΕΛΑΣΗ ΤΗΣ Ν. Υ.
Του ΣΤΑΥΡΟΥ ΜΑΡΜΑΡΙΝΟΥ
ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ.- Ενας μεγάλος πίνακας εμπνευσμένος από τις αξίες του Ελληνικού Πνεύματος με τη μορφή φωτεινών ακτινών που εκπέμπονται από την Ελλάδα, ως κέντρο όλου του κόσμου, ήταν έτοιμος να δοθεί, συμβολικά, στα χέρια του Προέδρου των ΗΠΑ Μπιλ Κλίντον, όταν κατά το προ μηνών ταξίδι του στην Ελλάδα, επρόκειτο να επισκεφτεί τους Δελφούς.
Η επίσκεψη δεν έγινε και αντίγραφα του πίνακα αυτού προωθούνται τώρα προς διάφορες κατευθύνσεις για την κατά το δυνατόν μεγαλύτερη προβολή του μηνύματος που εκφράζει. Αυτή τη στιγμή υπάρχει αίτημα για να αξιοποιηθεί με κατάλληλη προβολή ο πίνακας αυτός στην εθνική Παρέλαση της Ομογένειας στην Πέμπτη Λεωφόρο του Μανχάταν που θα την παρακολουθήσουν χιλιάδες ομογενείς, Αμερικανοί και ξένοι απ' όλο τον κόσμο.
"Εφόσον αποφασίστηκε να προβληθούν στην Παρέλαση τα θέματα της Παιδείας και της επιστροφής από τους Βρετανούς των Μαρμάρων του Παρθενώνα, θα ήταν καλό να προβάλλουμε με την παρουσίαση και του πίνακα τις αξίες του Ελληνικού Πνεύματος", δήλωσε στον "Εθνικό Κήρυκα" ο Πρόεδρος της Αδελφότητας Γαλαξειδιωτών "Οιάνθη" Αμερικής και Καναδά κ. Βαρράτος στον οποίο απεστάλη προς αξιοποίηση από την Ελλάδα αντίγραφο του πίνακα αυτού.
Ο κ. Βαρράτος συζήτησε το θέμα αρχικά με τον Πρόεδρο της οργανώτριας της Παρέλασης Ομοσπονδίας Ελληνικών Σωματείων Ν. Υόρκης κ. Γεώργιο Γεωργόπουλο και στη συνέχεια παρουσίασε την ιδέα του στην Επιτροπή Παρέλασης.
Ο πίνακας αυτός φιλοτεχνήθηκε από τον ζωγράφο Αυγέρη Κανάτα που είναι και Διευθυντής του Εικαστικού Τμήματος της "Δελφικής Ενωσης" η οποία έχει γραφεία στην Αθήνα, στην Ελβετία και, φυσικά, στους Δελφούς.
Οπως τονίζει ο δημιουργός του, απεικονίζει τις αξίες του Ελληνικού πνεύματος που με φορείο μεταφοράς τη γλώσσα μας, πέρασαν στη δυτική Ευρώπη πρώτα και μετά σ' όλο τον κόσμο και απετέλεσαν τη βάση του Δυτικού Πολιτισμού.
"Είναι πολλοί συμπατριώτες μας - Αμερικανοί υπήκοοι τώρα", παρατηρεί ο Αυγέρης Κανάτας σε επιστολή του προς τον πρόεδρο της Αδελφότητας κ Βαρράτο, "που δεν γνωρίζουν καλά την τεράστια και καθοριστική προσφορά της μικρής μας χώρας στην ανάπτυξη, μέσα από τον πολιτισμό και τις επιστήμες, της Δύσης και μέσα απ' αυτήν όλου του κόσμου".
Σκοπός της δημιουργίας και προβολής του πίνακα αυτού με τις αξίες του Ελληνικού πνεύματος, είναι να γίνει υπενθύμιση τους σε όσους το γνωρίζουν και να γίνει γνωστό σε όσους το αγνοούν.
Ο πίνακας αυτός φιλοτεχνήθηκε το 1995 και απεικονίζει ένα χάρτη της υδρογείου με την Ελλάδα σε κύκλο στη μέση. Από τη μικρή σε έκταση αυτή Ελλάδα εκπέμπεται προς όλο τον κόσμο φως, με τη μορφή ακτινών με τις αξίες του Ελληνικού Πολιτισμού. Οι εκπεμπόμενες ακτίνες γράφουν, μεταξύ άλλων: "Δημοκρατία, Παιδαγωγική", "Ιδέες πολιτικές", "Ολυμπισμός, Αθλητισμός", "Μουσική, θέατρο, Κωμωδία", "Μαθηματικά, Τριγωνομετρία", "Φιλοσοφία, θεολογία, Ψυχολογία", "Οικονομία,Οικολογία, Αγορά", ""Αισθητική, Αρχιτεκτονική" κ.λ.π.
"Εχει μεγάλη σημασία να προβάλλουμε αυτές τις ελληνικές αξίες", τόνισε ο κ. Βαρράτος. "Παντού στον κόσμο έχει αναγνωριστεί ότι οι βάσεις του σημερινού Δυτικού Πολιτισμού είναι ο Ελληνικός Πολιτισμός, το Ελληνικό Πνεύμα. Από αυτόν γεννήθηκαν τα πάντα".
Η προβολή του μηνύματος του πίνακα κατά την Παρέλαση, θα μπορούσε να γίνει με τη μορφή μεγάλου πανό, ή με κάποια άλλη εντυπωσιακή μορφή που θα αποφασιζόταν από τους οργανωτές, πρόσθεσε ο Πρόεδρος των Γαλαξειδιωτών που εισηγήθηκε και την ιδέα.
Επειδή η Αδελφότητα υπάγεται στην Ομοσπονδία Στερεάς Ελλάδας, θα μπορούσε η τελευταία να προβάλλει τον πίνακα και από το δικό της άρμα στην Παρέλαση.
Ο κ. Βαρράτος έδωσε ήδη αντίγραφα του πίνακα με τις αξίες του Ελληνικού Πνεύματος μεταξύ άλλων, στα Γυμνάσια του Αγ. Δημητρίου της Αστόριας και του Αγ. Δημητρίου Τζαμέικα, καθώς και στις Πολιτιστικές Επιτροπές της Ομοσπονδίας Ελληνικών Σωματεί-ων Ν. Υόρκης και της Ομοσπονδίας Στερεάς Ελλάδος.
Η προβολή των ελληνικών αξιών στη νεολαία, έχει ακόμα μεγαλύτερη σημασία, υπογράμμισε ο κ. Βαρράτος: "Είναι σημαντικό και αναγκαίο να ξέρουν οι νέοι μας τις αξίες των ελληνικών γραμμάτων. Αυτές θα τους καθοδηγήσουν στη ζωή που ετοιμάζονται ν' αρχίσουν στην κοινωνία".
Η Αδελφότητα Γαλαξειδιωτών "Οιάνθη" ιδρύθηκε στις 23 Μαρτίου 1930, σε συγκέντρωση των Γαλαξειδιωτών της Ν. Υόρκης και των γύρω περιοχών που ποθούσαν να κρατήσουν ζωντανά τα ήθη και έθιμα και τις παραδόσεις του τόπου της καταγωγής τους. Η Αδελφότητα πάντα υπήρξε συμπαραστάτης με ηθική και υλική βοήθεια προς την ιδιαίτερη πατρίδα. Βρίσκεσται πάντα σε στενή συνεργασία με τους τοπικούς φορείς και ιδιαίτερα με το Σύνδεσμο Γαλαξειδιωτών της Αθήνας και του Πειραιά.
Το σημερινό Δ.Σ. αποτελούν οι εξής: Γιώργος Βαρράτος, Πρόεδρος, Ηλίας Σουλάντζος, Αντιπρόεδρος, Λαμπρινή Ρέκκα, Γραμματέας, Μαρία Σουλάντζου, Ταμίας και Ιωάννης Θεοδώρου, Πούλα Τόρνερ, Χρήστος Κουμπούρης, Νικόλαος Ηλιόπουλος και Βασίλης Δόγκας, μέλη.
Εξελεγκτική Επιτροπή: Κώστας Κουμπούρης, Ανδρέας Παλυβίδας και Χάρης Σαββόπουλος
|
|
Ο Αυγέρης Κανάτας του Βασιλείου γεννήθηκε και έζησε στην Άμφισσα ( 1931-2001). Σπούδασε οικονομικές επιστήμες στην Ανωτάτη Βιομηχανική Σχολή Αθηνών, ενώ παράλληλα εγγράφηκε και παρακολούθησε μαθήματα στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1950). Σαν υλικό χρησιμοποιεί αποκλειστικά την ακουαρέλα. Εργά του υπάρχουν στην Εθνική Πινακοθήκη, στο Μουσείο Βορρέ, στη συλλογή Κ. Ιωαννίδη, σε Δημοτικές Πινακοθήκες και σε ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και το εξωτερικό. |
| Ατομικές Εκθέσεις: Δελφοί, Αίθουσα Παρνασσού (1963), Deurne Ολλανδίας, Εβδομάδα Ελληνικής Τέχνης του Willibroad Gymnasium (1972), Αθήνα, Γκαλερί "Κρεωνίδης" (1976), Άμφισσα, Δημοτική Βιβλιοθήκη (1977), Ιτέα, Αίθουσα "Δεσμού" (1979, 1981), Αθήνα Γκαλερί "Κρεωνίδης" (1979, 1981, 1984 και 1987),Λιδορίκι, Λέσχη Δημοσίων Υπαλλήλων (1986) Άμφισσα, Δημοτική Βιβλιοθήκη (1981), Ολλανδία, Willibrod (1982), Γραβιά, Αίθουσα Πολιτιστικού Ομίλου (1982), Γαλλία, Lycee Lavoisier Mayenne (1982), Centre Culturel De Mayenne (1982), Γερμανία, Gallery ΑΤ Karlsruhe (1984), Γαλλία, Centre Culturel de Bourges (1984), Γερμανία, Δημαρχείο Tubingen (1985), Λαμία, Δημοτικό θέατρο (1986), Γαλαξίδι, Αίθουσα Πολιτιστικού Ομίλου (1986), Μασσαλία, Vieille Ecole des Beaux Arts ( 1986). θεσσαλονίκη, Φιλοξένια '87, Περίπτερο Φωκίδας (1987), Αράχωβα, Αίθουσα Τελετών Δημαρχείου (1988), Αθήνα, Αίθουσα Τέχνης "Αέναον" (1991 και 1993), Χαλάνδρι, Γκαλερί "Χρυσοθέμις" (1992). |
|
|
|
Ομαδικές Εκθέσεις: Αθήνα Α' Πανελλαδική Νέων Καλλιτεχνών (1961), Β' Πανελλαδική (1962), Άμφισσα "Φωκικά" (1965, 1966), "Περιφερειακή Εικαστικών Τεχνών Πελοποννήσου -Δυτ. Στερεάς (1973), Αθήνα, 12η ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ (1973), Αθήνα, Α' Πανελλήνια Ρουμελιωτών Καλλιτεχνών (1974), Αθήνα, ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ '75 (1975), ΥΠΠΕ "Άρμα θέσπιδος", Λάρισα, Τρίκαλα, Γιάννενα, Αγρίνιο, Ναύπλιο, Πάτρα, Χανιά, Ηράκλειο (1979), Πειραιάς, ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ '88 (1988), Γερμανία, Deutsch - Griechische Vereinigung Βildender Kunstler Tubingen (Μουσείο Τubingen 1989), Άμφισσα, Πνευματικό Κέντρο Δήμου Άμφισσας, Σύγχρονη Ελληνική Ζωγραφική, Συλλογή Κ. Ιωαννίδη (1996). Εκδόσεις: "Άμφισσα 20 σχέδια" Αθήνα, Μέλισσα 1976. "Φωκίδα Ακουαρέλες και Σχέδια" Αθήνα, Μέλισσα, 1981. "Ταξιδεύοντας, Ακουαρέλες και Σχέδια" Αθήνα, Μέλισσα 1987. "Άμφισσα Σχέδια Β' έκδοση" Άμφισσα 1997. |
| Έργα του υπάρχουν σε ιδιωτικές συλλογές στις εξής χώρες: Αγγλία, Γαλλία, Γερμανία, Ολλανδία, Βέλγιο, Ελβετία, Ηνωμένες Πολιτείες, Καναδά, Αυστρία, Ιταλία, Σουηδία, Αυστραλία. |
Contact information: info[at]avyeriskanatas.gr
- Βρίσκεστε εδώ:
-
Αρχική
- Greek